Drama Queen & Dump King

     สิ่งแรกที่ผมรู้สึกได้เมื่อขึ้นมาถึงห้องพักก็คือกลิ่นปลาร้าเหม็นหึ่งครับ เอ่อ... อันที่จริงผมก็ไม่ได้รังเกียจปลาร้าอะไรขนาดนั้น แต่จะให้พูดว่าปลาร้าหอมมันก็ฟังดูแปลกๆ ไม่ใช่เหรอครับ?

 

     ผู้หญิงในบ้านสามคนกำลังยุ่งกับการทำกับข้าว ส่วนผู้ชายสองคน... แค่เห็นกองกระป๋องเบียร์บนโต๊ะผมก็เซ็งแล้วครับ ว่าแล้วก็ต้อนเด็กๆ ไปอาบน้ำดีกว่า อ๊ะ! พูดแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนตัวเองแก่เลย เอาเป็นว่าผมพาน้องรันไปอาบน้ำก็แล้วกัน แต่ผมคงไม่ไปดูแลอะไรเตอร์แน่ๆ โตขนาดนั้นแล้ว เผลอๆ อะไรต่อมิอะไรอาจจะโตกว่าผมอีก บ้านนี้กรรมพันธุ์รึยังไงนะ!

 

     พออาบน้ำน้องรันเสร็จผมก็ให้น้องรันออกไปรอข้างนอก เพราะผมยังไม่ได้อาบเลยครับ เมื่อผมเดินออกมาอีกที กับข้าวก็เสร็จแล้ว พวกเขาปูเสื่อบนพื้นห้องแล้วก็ล้อมวงกันทานแบบบ้านๆ และเมื่อผมเหลือบไปมองบนโต๊ะ กระป๋องเปล่ามันเพิ่มจำนวนอีกแล้ว พอผมนั่งลงข้างๆ พี่ชัชได้ก็เลยต้องขอซะหน่อยครับ

 

     “พี่ชัชครับ อย่าเยอะนัก พรุ่งนี้พี่ยังต้องขับรถอีกนะครับ”

 

     พี่ชัชหันมายิ้มทะเล้นให้ผมท่ามกลางเสียงหัวเราะของพี่ศักดิ์ พี่น้องคู่นี้นี่! แต่ผมไม่กล้าพูดอะไรกับพี่ศักดิ์หรอกครับ ขอรับผิดชอบดูแลเฉพาะแค่แฟนตัวเองก็พอ ส่วนพี่ศักดิ์พอแกเห็นผมเตือนพี่ชัชแบบนั้นก็เอาแต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะในลำคอ ผมว่าสองพี่น้องนี่แปลกๆ แล้วล่ะ

 

     “กิ๋นข้าวก่อ อีแม่ยะแก๋งบะหนุนกะแก๋งผักกาดใส่จิ้น มีแก๋งสะแลตี้ตั๋วมักโตยหนา”

 

     “น่าทานจังเลยครับแม่”

 

     “มักก็กิ๋นเยอะๆ เลาะ”

 

     แม่แกอุตส่าทำของโปรดให้ผมด้วย ดีจังเลยครับ ผมเลยขอบคุณแก แล้วก็ยืนยันด้วยการเติมข้าวอีกจาน เล่นเอาแม่แกยิ้มแก้มปริเลยครับ พี่ชัชเคยเล่าให้ฟังว่า พี่ฟ่างไม่ค่อยชอบอาหารพื้นเมืองแบบนี้ แม่แกเลยไม่ปลื้ม อันที่จริงตอนแรกๆ ผมก็ไม่ชอบนะครับ บอกตามตรงว่าเวลาที่แม่แกทำกับข้าวแกใส่ปลาร้าเยอะมาก กลิ่นมันจะหึ่งสุดๆ เลยครับ แต่พอลองทานดูแล้วมันก็ไม่ได้เหม็นอะไรมากมาย คงเพราะปลาร้าของทางเหนือมันไม่เหมือนกับของทางอีสานด้วยมั้งครับ บางอย่างก็อร่อยดี ยกเว้นพวกน้ำพริกหรือลาบเลือดที่มันจะเผ็ดแล้วก็ขมมากๆ ผมทานไม่ได้ แล้วพอนานๆ ไปผมก็ชินกับกลิ่นอาหารพวกนี้ครับ เลยเฉยๆ ไม่นึกรังเกียจ จะรังเกียจของอร่อยทำไมละครับ

 

     ส่วนพี่ชัชไม่ต้องบอกก็เดาได้ใช่มั้ยครับว่าต้องอิ่มหนำสำราญสุดๆ ซัดข้าวนึ่งไปเยอะมากครับ เห็นพี่ชัชเจริญอาหารแบบนี้แล้วก็แอบขำเหมือนกันนะครับ กินอย่างกับชูชกแน่ะ คงเพราะนานๆ ทีจะได้ทานอาหารเหนือแบบนี้ เพราะผมยังหัดทำไม่เก่ง ถึงทำได้รสชาติก็ยังไม่เหมือนที่แม่แกทำครับ ความจริงแล้วพี่ชัชทำอาหารเป็นนะครับ แต่ขี้เกียจ... แล้วส่วนมากก็จะทำแต่พวกเมนูขี้เหล้าทั้งนั้นเลย เวลาตั้งวงกับพี่ศักดิ์กรึ่มๆ ได้ที่ก็ทำกับแกล้มทานกันทุกทีแหละครับ แต่ผมเห็นแล้วขนลุกอ่ะ ส่วนมากมักเป็นเมนูแปลกๆ ไม่ก็ลาบดิบเลือดแดงๆ ทั้งนั้นเลย ไม่กล้าทานด้วยหรอกครับ

 

     พอทานกันเสร็จผมก็ช่วยพี่นาเก็บล้างจานชาม น่าสงสารชีวิตสะใภ้บ้านนี้ชะมัดเลยครับ พี่นันพาน้องรันเข้าไปปูผ้านอนในห้องแล้ว แม่พี่ชัชก็นอนในห้องนั้น ถึงผมจะเคลียร์ที่แล้วแต่มันก็แคบอยู่ดีผมเลยบอกให้เขาแบ่งๆ กันมานอนที่ห้องนอนใหญ่ด้วยก็ได้ แต่พี่ๆ แกบอกว่าไม่เป็นไรครับ ผมรู้สึกดีนะที่พวกแกให้ความเป็นส่วนตัวผมกับพี่ชัชขนาดนี้ แต่พอเข้านอนได้ไม่นาน เตอร์ก็หอบหมอนกับผ้าห่มพุ่งตัวเข้ามาในห้อง

 

     “พี่ต้น นอนด้วยคนข้างนอกร้อน”

 

     “เออ เอาดิ่ จะนอนตรงไหนก็เอาเลย ตามสบาย”

 

     พี่ชัชพูดพร้อมกับชี้ไปที่พื้นซึ่งปูผ้าไว้แล้ว

 

     “บนเตียงไม่ได้เหรออาชัช เตียงตั้งกว้าง”

 

     “ไม่ดีมั้งเตอร์ นอนข้างล่างเถอะ จะได้สบายๆ ไม่ต้องเบียดกัน”

 

     ผมขัดขึ้นทันทีเพราะไม่อยากให้เตอร์เจอวิบากกรรมไปทั้งคืน

 

     “ผมไม่เป็น กขค. พี่ต้นหรอก”

 

     “พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น เชื่อพี่เถอะเตอร์ นอนข้างล่างดีที่สุด”

 

     “ไม่เอา”

 

     เตอร์พูดพร้อมกับพุ่งมาแย่งที่ประจำผมตรงริมเตียงด้านขวา คงตั้งใจจะให้ผมนอนตรงกลางจริงๆ ส่วนพี่ชัชก็ประจำที่ตัวเองแล้วทางด้านซ้าย ไม่ได้การละ ผมต้องรีบปกป้องอาณาเขตของตัวเองก่อน ผมเขี่ยเตอร์ออกไปพร้อมกับออกปากไล่

 

     “ไปทางโน้นเลยเตอร์ ถ้าจะนอนก็ไปตรงกลางโน่น ริมนี้มันที่พี่”

 

     “อะหยังก่ะปี้ต้น”

 

     เตอร์บ่นหน่อยๆ ก่อนจะย้ายไปตรงกลางเตียงแบบงงๆ แล้วผมก็หลับสบายทั้งคืนครับ ตอนเช้าผมตื่นมาก็เห็นเตอร์ระเห็จลงไปอยู่ข้างล่างเรียบร้อย หน้าเตอร์หลับอย่างไม่ค่อยสงบสุขซักเท่าไหร่ ขมวดคิ้วซะยุ่งเชียว เห็นแล้วก็สงสารครับ ผมเลยปลุกเตอร์ให้ขึ้นไปนอนบนเตียงตรงที่ผมแทน

 

     ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ออกไปดูในครัว แต่ต้องเบาๆ นะครับ เพราะพี่ศักดิ์ยังไม่ตื่น เมื่อคืนพี่ศักดิ์แกนอนตรงโซฟาครับ แต่แม่พี่ชัชกับพี่นาตื่นแล้ว กำลังช่วยกันหุงข้าวอยู่ ผมก็เลยเข้าไปช่วยสองคนนั้น พอพี่นาเห็นแบบนั้นก็เลยปลุกพี่ศักดิ์ให้เข้าไปนอนต่อในห้องเล็กแทน พวกเราช่วยกันทำกับข้าวอยู่พักหนึ่งพี่นันกับน้องรันก็ออกมาครับ ผู้ชายบ้านนี้มัน... ให้ตายสิ! นอนขี้เกียจทั้งพี่ทั้งน้องยันหลาน! ผมละเชื่อเค้าเลย

 

     พอสายๆ พี่ศักดิ์ก็ตื่นออกมานั่งทานข้าวเหลือแต่ผู้ชายในห้องผมสองหน่อ ผมก็เลยละมือจากการเล่นลูกบอลเป่าลมเป็นเพื่อนน้องรันไปปลุกพี่ชัชกับเตอร์ ให้ตายเหอะครับถอดแบบกันมาเป๊ะ!

 

     “พี่ชัชครับตื่นเถอะครับ คนอื่นเขาตื่นกันหมดแล้ว”

 

     พอเตอร์ได้ยินเสียงผมปลุกพี่ชัชก็เริ่มขยับตัวแล้วครับ ท่าทางสลึมสลือแต่ก็ทำท่าจะตื่น ส่วนพี่ชัชของผมนะเหรอขยับเหมือนกันครับ แต่ขยับปากนะ

 

     “ขอพี่อีกสิบนาที”

 

     แล้วก็มุดหนีไปใต้ผ้าห่มกับหมอนต่อ สมกับเป็นลูกคนเล็กมากๆ ครับ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพี่ชัชถูกเลี้ยงมาแบบตามใจแค่ไหน!

 

     เพราะแบบนั้นผมก็เลยหันไปจัดการเตอร์ต่อ พอส่งเตอร์เข้าห้องน้ำไปได้ผมก็ออกไปห้องนั่งเล่นเตรียมข้าวของต่อครับ วันนี้เราจะไปเที่ยวทะเลกัน แต่ถึงจะบอกว่าทะเลก็เป็นทะเลใกล้ๆ แค่พัทยา พวกเราเอารถไปสองคันคือกระบะสี่ประตูของพี่ศักดิ์และเก๋งของพี่ชัช พี่ชัชจองโรงแรมไว้สามห้อง พวกเราตั้งใจว่าจะนอนกันสองคืน แต่ขากลับพี่ศักดิ์จะขับรถกลับลำปางยาวเลยครับ ไม่มาแวะกรุงเทพฯ แล้ว ส่วนเตอร์ก็จะกลับมาพร้อมผมกับพี่ชัชอยู่จนเกือบเปิดเทอมโน่นแน่ะครับ ค่อยส่งขึ้นรถทัวร์กลับไปเอง

 

     ตอนที่ผมกำลังเก็บแกงที่แม่พี่ชัชทำให้ใส่กล่องฟรีซในตู้เย็นไว้เพื่อที่มันจะได้ไม่เสียแล้วก็อยู่ได้อีกหลายวัน พี่ชัชก็ตื่นพอดีครับ แฟนผมเดินยิ้มออกมาจากห้องนอน พี่ชัชอาบน้ำแปรงฟันเรียบร้อยแล้ว มาถึงก็อ้อนแม่ตัวเองใหญ่ โดนเอ็ดไปตามระเบียบครับ แต่ทั้งๆ ที่แม่แกเอ็ดพี่ชัช แกก็ตักข้าวตักกับใส่จานให้ลูกชายคนเล็กของแก คนอย่างพี่ชัชนี่ใครก็โกรธไม่ลงครับ กะล่อนขนาดนั้น

 

     พอพวกเราเตรียมตัวเสร็จก็พร้อมเดินทาง ผมตรวจเช็คดูเรียบร้อยแล้วว่าไม่ได้ลืมอะไร เรื่องปิดน้ำปิดไฟนี่ต้องรอบคอบครับประมาทไม่ได้เด็ดขาด ถือเป็นการทำเพื่อส่วนรวมด้วย อยู่คอนโดแบบนี้เกิดอะไรขึ้นมาจะลำบากกันทั้งตึกครับ

 

     ผมหนีไปนั่งคันกระบะกับเตอร์และพี่ศักดิ์ปล่อยให้ผู้หญิง เด็ก และคนแก่ที่เหลือนั่งไปกับพี่ชัช พี่น้องสำเนาถูกต้องครับ พี่ศักดิ์กับพี่ชัชขับรถใจร้อนพอๆ กันเลย ส่วนเตอร์ก็คุยใหญ่ว่าขับรถเก๋งเป็นแล้ว ผมนั่งอยู่กับสองพ่อลูกสบายๆ ครับ ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร ถึงแม้พี่ศักดิ์แกจะดูท่าทางดุๆ ออกแนวคุณพ่อมาดเข้ม เงียบๆ แต่ความจริงแล้วแกใจดีมากๆ แล้วก็ขี้อำพอสมควรครับ พี่ศักดิ์เอ็นดูผมมากราวกับผมเป็นลูกเป็นหลานแกคนนึง เพียงแต่ เอ่อ... ยังไงเสียผมก็อยู่ในฐานะแฟนของน้อง แกก็เลยปฏิบัติกับผมแบบน้องมากกว่าแบบลูกหลานครับ แม้ว่าความจริงแล้วพี่ศักดิ์แกจะอายุมากกว่าคุณแม่ของผมซะอีก

 

     ผมกับพี่ศักดิ์คุยกันเยอะพอสมควร โดยเฉพาะเรื่องของเตอร์ เรียกว่าช่วยกันปรามดีกว่าครับ พี่ศักดิ์อนุมัติผมเต็มที่ว่าถ้าเตอร์ดื้อก็ให้เตะได้เลย เล่นเอาเตอร์บ่นใหญ่ นอกนั้นก็มีนินทาพี่ชัชนิดหน่อยที่ป่านนี้คงโดนสาวๆ ทั้งหลายซักจนสะอาดแล้วมั้งครับ

 

     ว่าไปแล้วทั้งๆ ที่เป็นพี่น้องกันแต่พี่ชัชกับพี่ศักดิ์นิสัยต่างกันลิบลับเลยครับ พี่ชัชมีบุคลิคที่ดูเข้าหาง่าย ท่าทางดูกะล่อนนิดๆ ดูเป็นคนสบายๆ ส่วนพี่ศักดิ์ไงดีละครับ... อืม ... พี่ศักดิ์ทำให้ผมแอบอิจฉาเตอร์นิดๆ ที่มีพ่อแบบนี้ พี่ศักดิ์ดูแว๊บแรกก็รู้ว่าเป็นคนจริงจัง ท่าทางสุขุมแต่ใจดี ดูอบอุ่นละมั้งครับ ผมก็พูดไม่ถูกเหมือนกัน นี่ถ้าแฟนผมลดความกะล่อนลงซักครึ่งนึงแล้วใส่ความเคร่งขรึมแบบพี่ศักดิ์ไปแทนบ้างก็คงจะดีนะครับ

 

     ด้วยความเร็วระดับฟาสแอนด์ฟีเรียสของสองพี่น้อง พวกเราถึงชลบุรีกันในเวลาไม่ถึงชั่วโมง พวกผมก็เลยขับรถตระเวนเที่ยวแถวนั้นก่อนจะเข้าที่พักในตอนเย็น นัดกันว่าอาบน้ำอาบท่าก่อนแล้วจะออกไปหาอะไรทานกันตอนมื้อค่ำ ไม่ไหวครับ แม่แกเที่ยวเก่งมาก ทั้งๆ ที่อายุเกือบหกสิบแล้วแท้ๆ แต่แกยังแข็งแรงอยู่เลย แล้วไหนจะยังลิงจิ๋วกับลิงตัวโตอีก ผมเหนื่อยนะเนี่ย หมดแรงครับ

 

     ผมได้นอนห้องเดียวกับพี่ชัชอยู่แล้วครับ ส่วนที่เหลือก็แยกไปตามบ้านพอดีห้องสาวสามวัยกับครอบครัวพี่ศักดิ์ งานนี้พี่ศักดิ์กับพี่นันทุ่มทุนครับ พี่ชัชไม่ต้องควักตังค์ซักแดง และเพราะแบบนั้นพี่ชัชเลยโทรจองโรงแรมขนาดกลางที่อยู่ในย่านท่องเที่ยวให้ โชคดีมากครับที่จองได้เพราะพวกเราตัดสินใจกันฉุกละหุกจากความอยากของเตอร์

 

     โรงแรมที่พวกเราพักแม้จะเป็นโรงแรมขนาดกลางแต่ก็มีนักท่องเที่ยวเยอะเหมือนกันครับ ทั้งกรุ๊ปทัวร์คนจีนทั้งฝรั่งเต็มเลย แต่เตอร์บ่นอุบเพราะว่าสระว่ายน้ำที่โรงแรมเล็กมาก ไม่สวยเหมือนในละคร บอกว่าที่คอนโดยังใหญ่ซะกว่า แต่ผมว่ามันก็มีข้อดีนะครับ คือผมมีข้ออ้างไม่ต้องลงไปว่ายน้ำเป็นเพื่อนเตอร์แล้ว พวกเราแยกย้ายกันเข้าห้องพัก ส่วนผมกับพี่ชัชพอเข้าห้องพักแล้วผมก็จัดของเตรียมไว้ให้พี่ชัชตามปกติ ขับรถมาเหนื่อยๆ พี่ชัชคงอยากนอนซักตื่น

 

     “จะนอนก่อนหรืออาบน้ำก่อนดีครับ?”

 

     “ขอพี่นอนซักตื่นก่อนละกัน ไม่ไหวว่ะ หูชาชะมัด”

 

     “แล้วไปทำอะไรให้แม่แกบ่นละครับ”

 

     “เปล่านะ พี่ยังไม่ได้ทำไรเลยต้น แม่แกแหละบ่นไปเรื่อย นิดๆ หน่อยๆ แกก็สรรหามาบ่น”

 

     ผมยิ้มให้พี่ชัชที่กลิ้งอยู่บนเตียง

 

     “สีหน้าเรานี่สะใจโคตรๆ เลยนะต้น หัวเราะเยาะพี่เหรอ?”

 

     ว่าแล้วพี่ชัชก็ดึงผมไปจูบ อื้อ! พาลจริงๆ เลย ผมยังไม่ทันทำอะไรแท้ๆ มาหาว่าผมสมน้ำหน้าตัวเองซะงั้น

 

     เพราะปกติเราอยู่ด้วยกันแค่สองคน แต่วันนี่ผ่านมามีคนอื่นมาอยู่ด้วยรึเปล่านะ พอได้กลับมาอยู่กันสองคนเงียบๆ แบบนี้ผมรู้สึกดีเป็นบ้าเลย!

 

     “ต่อจากเมื่อวานกันมั้ยต้น?”

 

     “ไว้คืนนี้ไม่ดีกว่าเหรอครับ”

 

     “ก็เบิ้ลไง ออเดริฟเบาๆ ก่อนตอนเย็นแล้วมื้อดึกก็จัดหนัก”

 

     ทะเล้นจริงๆ พี่ชัชของผม

 

     “ไม่เอาครับ เหนื่อยจะตายตากแดดมาทั้งวัน เหม็นเหงื่อครับ”

 

     “ไหนใครเหม็น ไม่เห็นเหม็นซักหน่อย ต้นของพี่หอมจะตาย”

 

     พี่ชัชพูดพร้อมกับซุกจมูกมาดมผมใหญ่เลย แกล้งผมชัดๆ กวนกันละแบบนี้

 

     “ไม่เอาน่ะ หยุดนะครับ อื้อ ผมจั๊กจี้นะ อื้อ พอเลยๆ พี่ชัชแหละตัวเหม็น”

 

     ผมผลักพี่ชัชออกไปสำเร็จจนได้ แต่พี่ชัชกลับหัวเราะซะงั้น

 

     “ฮ่าๆ”

 

     “ยังจะมาหัวเราะอีก จะนอนพักก็นอนไปเลยครับ ไม่งั้นก็ไปอาบน้ำไป จะได้สดชื่น”

 

     “ขี้เกียจ ขอพี่นอนก่อนดีกว่า นอนกับพี่เปล่า”

 

     ผมล้มตัวลงนอนข้างๆ พี่ชัชแทนคำตอบ

 

     “หือ ว่าพี่ตัวเหม็นแต่มานอนซุกพี่นะไอ้ต้น หึๆ”

 

     “ผมบอกว่าเหม็นแต่ไม่ได้บอกว่ารังเกียจนี่ครับ”

 

     “ฮ่าๆ”

 

     ตอนที่ผมรู้สึกตัวอีกทีก็คือได้ยินเสียงน้ำไหลในห้องน้ำ พี่ชัชกำลังอาบน้ำอยู่ครับผมปรับสติสตังของตัวเองซักพักแล้วก็ลุกไปเปิดทีวีในห้อง ละครเย็นกำลังฉายอยู่เลย แปลว่าผมยังพอมีเวลาอีกพักหนึ่ง เพราะตราบใดที่ละครเย็นยังไม่จบ แม่พี่ชัชก็ไม่ออกจากห้องแน่ๆ ครับ

 

     ผมนั่งดูละครเพลินๆ ได้แปปเดียวแฟนผมก็เดินออกจากห้องน้ำในชุดผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ผมว่าพี่ชัชต้องแอบไปทำอะไรมาแน่ๆ เพราะถึงเมื่อก่อนพี่ชัชจะไม่มีพุงแต่ก็ไม่มีกล้าม แต่ตอนนี้ผู้ชายที่กำลังเดินเช็ดหัวออกมาโดยมีผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างไว้หลวมๆ คนนี้ดูเซ็กซี่เป็นบ้าเลยครับ กล้ามท้องที่ขึ้นมานิดๆ นั่นดูดีจัง ชวนให้...

 

     “อ้าว ตื่นละเหรอต้น?”

 

     “ครับ”

 

     ผมยิ้มแล้วรับผ้าผืนเล็กจากมือพี่ชัชมาเช็ดหัวให้พี่เขา พี่ชัชก้มลงให้ผมเช็ดให้อย่างชอบใจ พอผมเช็ดเสร็จ แทนที่พี่ชัชจะไปแต่งตัวกลับจับมือผมไว้แล้วยิ้มกริ่ม เจอสายตาแบบนี้ของพี่ชัชทีไรผมเขินทุกทีเลยครับ ไม่ไหวจริงๆ

 

     “อะ อะไรครับ จับมือผมแล้วยิ้มอยู่ได้”

 

     “เปล๊า ... พี่ก็แค่นึกถึงตอนที่ต้นเช็ดหัวให้พี่ครั้งแรก ตอนนั้นก็ในโรงแรมเหมือนกันเนอะ ใครจะไปนึกว่าต้นจะกลายเป็นเมียพี่จริงๆ”

 

     เขินชะมัดเลยครับ ผมไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยได้แต่เสมองไปทางอื่น ปล่อยให้พี่ชัชพล่ามต่อไปคนเดียว

 

     “หูย ตอนนั้นนะต้นของพี่ทั้งน่ารัก ทั้งขี้อาย พี่โคตรชอบเลย แต่ตอนนี้ดูดิ ผ่านไปสองปีเอง ไม่ทันไรก็...”

 

     อ้าวพูดแบบนี้หาเรื่องกันชัดๆ

 

     “แล้วตอนนี้ผมทำไมเหรอครับ?”

 

     ผมถามเสียงเย็น

 

     “ก็เปล่า แค่จะบอกว่าตอนนี้พี่โคตรรักเลย ฮ่าๆ”

 

     “แล้วไป นึกว่าจะหาว่าผมขี้บ่นซะอีก”

 

     “ฮ่าๆ เอาน่าๆ ถึงจะขี้งก ขี้บ่นแต่พี่ก็ร้ากน้า ก็ต้นของพี่น่ารักขนาดนี้นี่”

 

     พี่ชัชพูดพร้อมกับรวบตัวผมไปนั่งตัก อืม... ผมก็หายงอนอยู่นะครับ แต่ว่า พี่ชัชครับ ใต้ผ้าเช็ดตัวนั่นได้ข่าวว่าไม่ได้ใส่อะไรไม่ใช่เหรอครับ

 

     เพราะถูกพี่ชัชกอดอยู่ ร่างกายของเราถึงได้แนบชิดกัน ผมสัมผัสได้ถึงกล้ามท้องลูกเล็กๆ ของพี่ชัช อืม กล้ามที่แขนก็แน่นขึ้นด้วย พี่ชัชของผมแอบไปเฟิร์มหุ่นมาแน่ๆ ครับ

 

     “ปล่อยเถอะครับ ผมจะได้ไปอาบน้ำบ้าง”

 

     “ทำไมอ่ะ ขอกอดแฟนนิดเดียวเอง”

 

     “ไม่รีบใส่เสื้อผ้า เดี๋ยวเป็นหวัดหรอกครับ”

 

     “ไม เขินเหรอต้น หึ หึ ไม่อยากดูหุ่นพี่นานๆ เหรอ เห็นตะกี้แอบมองพี่ตาค้างเชียว”

 

     พี่ชัชหัวเราะเจ้าเล่ห์ชะมัดเลยครับ รู้ได้ยังไงเนี่ยว่าผมแอบมองอยู่ โอ้ยเขิน!

 

     “บ้า แอบมองอะไรกันครับ เปล่าซะหน่อย!”

 

     “ปากแข็งอีกละ มองแฟนตัวเองจะอายทำไมเล่าต้น พี่ก็ฟิตมาให้เราดูนั่นแหละ”

 

     เพราะผมปากแข็ง ก็เลยถูกพี่ชัชลงโทษด้วยการจูบเบาๆ ทีนึง

 

     “พี่อ่ะแก่แล้ว สู้เด็กๆ เพื่อนต้นไม่ไหวหรอก พี่เลยไม่กล้าปล่อยตัวเอง กลัวเมียเปลี่ยนใจไปหลงรักคนอื่น”

 

     “ผมไม่ได้รักพี่ชัชที่รูปร่างหน้าตาซะหน่อย!”

 

     “คร้าบ พี่รู้ แต่ถ้าพี่ขึ้นอืดเป็นหมู ต้นก็บ่นใช่ป่ะ ฮ่าๆ”

 

     “พี่ชัชบ้า!”

 

     “แล้วชอบแบบนี้ป่ะครับ”

 

      พี่ชัชถามพร้อมๆ กับเชยคางผมให้เงยหน้าสบตากับพี่เขา แล้วผมจะตอบอะไรได้ละครับ เขินขนาดนี้ ไม่น่าถามเลย

 

     “อื้ม”

 

     “อื้มนี่แปลว่าไรครับ แปลว่าชอบเปล่า?”

 

     “ครับ”

 

     “หึๆ”

 

     แล้วผมก็ถูกจูบ

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++