Drama Queen & Dump King

     ผมสบายใจละ ต้นคืนดีกับเพื่อนๆ เรียบร้อย แปลว่าไอ้พวกนั้นจะไม่มีใครทำอะไรให้ต้นเสียใจอีก พี่สาวผมจะได้ไม่ต้องมีเรื่องเศร้าๆ แล้ว พอพวกนั้นกลับมาละรู้ข่าวก็เลยพากันดีใจใหญ่ แซวกันอย่างกับต้นเป็นเมียไอ้เอกแล้วพวกมันไม่หย่ากัน

 

     มื้อเย็นนั้นพวกเราเลยจัดเต็มทิ้งทวนกันเป็นคืนสุดท้ายอาหารทะเลที่ไปซื้อมาปิ้งเองสดมากๆ แถมยังมีกับข้าวอย่างอื่นอีกเพียบ พวกเราก็เลยโซ้ยแหลก แต่แล้วก็มีเรื่องจนได้ มิวนิคมันเสือกซื้อเหล้ามาด้วย คืนแรกมีแค่เบียร์ แต่คืนนี้มีเหล้า พวกมันเลยโดนเตะให้ย้ายไปตั้งวงกันตรงอื่น ห้ามมาเกะกะบนโต๊ะกินข้าว ก็เลยหายกันไปค่อนโต๊ะ ผมล่ะอยากไปร่วมวงด้วยชะมัด แต่ต้นต้องไม่ยอมแน่ๆ

 

     “เฮ้ยต้น มาดื่มกับพวกกูป่าว”

 

     พอไอ้ยักษ์เมามันก็หาเรื่องต้นอีกแล้ว พวกผมนั่งเล่นเกมกันอยู่ใกล้ๆ กับพวกมันนั่นแหละ

 

     “ไม่อ่ะ”

 

     “มึงดื่มไม่เป็นเหรอ มาๆ เดี๋ยวกูสอน ฮ่าๆ”

 

     “เรื่องเสื่อมๆ พรรณนั้นไม่ต้องสอนก็ได้นะครับ”

 

     ต้นพูดแบบนั้นพร้อมๆ กับทิ้งไพ่ ให้ตายดิ ตานี้ต้นชนะอีกแล้ว ต้นเล่นไพ่เก่งชิบเป้ง!

 

     “โหย หยิ่งจังมึง พนันกันป่าว เล่นเกมแข่งกัน ใครแพ้ต้องดื่มหมดแก้วในรวดเดียว สามในห้า ใครชนะพรุ่งนี้ไม่ต้องจ่ายค่ากองกลาง”

 

     “ท้าเราเหรอ?”

 

     “เออ มึงกล้าป่ะ กูอุตส่าท้ามึงแข่งเกมก่อนละ ถ้ามึงเล่นเกมชนะ มึงจะได้ไม่ต้องดื่ม มึงกล้าป่ะ ได้ข่าวว่าเล่นเกมเก่งนี่มึง”

 

     “แล้วจะแข่งเกมอะไรล่ะ?”

 

     “Jenga!”

 

     โห ไอ้ควาย! มึงท้าไม่ดูเล้ย ต้นมันต้องชนะแหง๋ๆ อยู่แล้ว เทียบกันแล้วเกมใช้ความอดทนแบบนี้ ต้นชนะใสๆ ผมหันไปมองต้น ท่าทางต้นก็คิดแบบเดียวกับผม

 

     “ผมรับคำท้าครับ”

 

     นั่นไงต้นรับคำท้า ตัวต่อไม้ถูกเอาออกมาวางกลางโต๊ะ ต้นกับไอ้ยักษ์เข้าประจำที่ มิวนิคมันดูมั่นใจมาก ชักเป็นห่วงต้นแล้วสิ

 

     พวกเราลุ้นกันใจจดใจจ่อเลย ต้นเป็นพวกเริ่มช้าๆ จริงๆ ด้วย ต้นจะไม่เสี่ยงดึงไม้ตัวที่เสี่ยงและจะค่อยๆ วางอย่างเบามือ ส่วนมิวนิค มันเล่นดึงแบบเสี่ยงเป็นเสี่ยงกะให้ต้นลำบากตาต่อไปเต็มที่

 

     สีหน้าต้นชักแย่แล้วคิ้วขมวดกันแน่นเลย มิวนิคมันไม่ยอมพลาดซักที และแล้วต้นก็พลาดจนได้ พวกเราอึ้งกับไปพอสมควร ไอ้ยักษ์สมองกลวงชนะต้น!

 

     แก้วเหล้าที่ชงมาซะเข้มถูกไอ้โค่ส่งมาถึงหน้าต้น ต้นหน้าเหวอไปแล้วอ่ะ

 

     “กะจะมอมกันรึไง?”

 

     “เอ้ย กฏก็ต้องเป็นกฏ กูชงหนาๆ เพื่อความสนุกไง คนแพ้จะได้โดนลงโทษกินละมึนจะได้ไม่มีสมาธิ”

 

     สัสโค่! พวกมันวางแผนกะมอมเหล้าต้นตั้งแต่แรกแล้วนี่หว่า แต่ต้นยิ้ม! ผมเห็นต้นยิ้มแล้วก็รับแก้วเหล้านั้นไปก่อนจะกระดกรวดเดียวอย่างรวดเร็ว คือซดเดียวจริงๆ นะ ไม่ใช่ค่อยๆ ดื่มอ่ะ

 

     “เอ้ยๆ ต้นเดี๋ยวก็เมาหรอก ช้าๆ”

 

     “ไม่เป็นไรหรอกไปป์ แค่นี้เองเราไม่เป็นไรหรอก”

 

     แค่นี้ของนายอ่ะหนาครึ่งแก้วนะเว้ยต้น! แต่ต้นไม่ฟังผมแล้ว เกมที่สองเริ่มต่อทันที ผมละกลัวจริงๆ ต้นจะไหวมั้ยเนี่ย แต่โชคดีที่ท่าทางต้นจะไหวจริงๆ ต้นไม่ได้มือสั่น แต่สีหน้ายุ่งยากใจกับคิ้วที่ผูกกันเป็นโบว์ของต้นก็บอกผมให้รู้ว่าไอ้ยักษ์มันไม่ธรรมดา

 

     “เฮ้ย กูมีอะไรจะบอกมึง ตัวต่อนี่อ่ะ ของกู”

 

     “แล้วไงครับ ของคุณก็ใช่ว่าผมจะชนะคุณไม่ได้”

 

     ต้นยิ้มหวานเชียว ต้นเมาแล้วแหง๋ๆ ต้นดู... ดูแปลกๆ ยังไงพิกล

 

     นั่นไง! ต้นพลาดแล้ว อุตส่าดึงออกมาได้ผ่านแล้วแท้ๆ แต่พอวางตัวต่อไม้กลับเข้าไปแล้วดันพลาด

 

     เหล้าแก้วที่สองถูกวางตรงหน้าต้น เสียงเยาะเย้ยถากถางดังขึ้นทันที

 

     “เฮ้ย ไหวป่าว กูให้มึงค่อยๆ จิบก็ได้นะต้น”

 

     “ไม่จำเป็นครับ”

 

     ต้นพูดแบบนั้นแล้วก็ยกแก้วขึ้นกระดกรวดเดียวเหมือนตอนแรก แต่คราวนี้อ่ะ ปริมาณมันมากกว่าเดิมอีก สีเข้มกว่าคราวที่แล้วเยอะ ต้นของผมจะไหวมั้ยเนี่ย?

 

     “ถ้าเกมมันจบภายในสามตาก็ไม่สนุกสิ จริงมั้ยครับ?”

 

     “ปากดีนักนะมึง แข่งต่อไหวป่าวเหอะ”

 

     นอกจากสายตาที่ดูแปลกไปของต้นแล้วทุกอย่างต้นดูปกติมาก แม้แต่สีหน้ายิ้มเยาะหยิ่งๆ ตามปกตินั่นก็ด้วย แต่สายตาของต้นมันดู... ไม่นะ ผมคิดคำอื่นไม่ออกนอกจากคำว่าเซ็กซี่จริงๆ

 

     แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น ต้นชนะมิวนิคสองตารวด แถมยังขอเป็นคนไปผสมให้มิวนิคเองอีกต่างหาก วิธีชงเหล้าของต้นเล่นเอาพี่ณตเอ่ยปากแซวว่าท่าทางคุ้นเคยเหมือนคนเคยดื่ม นอกจากนั้นต้นยังไม่มีอาการเดินเซให้เห็น ดูปกติเหมือนไม่ได้ดื่มเหล้าชงหนักๆ ไปสองแก้ว

 

     ต้นวางแก้วเหล้าแก้วที่สองให้กับมิวนิคด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม สีหน้าต้นในตอนนี้เหมือนพวกตัวร้ายเลย ดูลึกลับสุดๆ

 

     “นี่มึงจงใจแพ้กูสองตาแรกป่าวเนี่ย?”

 

     “ตาแรกไม่ใช่แต่ตาที่สองอาจจะครับ ก็ผมบอกแล้วไงว่าถ้ามันจบง่ายๆ ก็ไม่สนุก”

 

     ท่าทางต้นตอนเท้าแขนกับโต๊ะแล้วพูดยั่วมิวนิคนี่แม่งโคตร... ผมชักรู้สึกว่าต้นนี่น่ากลัวกว่าที่คิดซะแล้ว

 

     “เชรี่ยมึงผสมยังไงวะ กูมึนแล้วนะนั่น”

 

     “ของแบบนี้เขาไม่บอกสูตรกันหรอกครับ อย่าลืมนะครับ ตามกฏรวดเดียว”

 

     ต้นยิ้มหวานตอบมิวนิค น่ากลัวโคตรๆ ต้นเป็นพวกลาสบอสแน่ๆ! มิวนิคทำหน้าแหยงๆ ก่อนจะจนใจยกบทลงโทษของตัวเองขึ้นดื่ม

 

     “เดี๋ยวแก้วหน้า มันจะหนักกว่าแก้วนี้แน่นอนครับผมสัญญา”

 

     มียั่วต่ออีกอ่ะ! ผมจะจำไว้เลยว่าห้ามทำอะไรให้ต้นแค้น ต้นเอาคืนคนอื่นโหดมาก

 

     “ชนะกูให้ได้ก่อนเหอะ”

 

     และแล้วมิวนิคก็แพ้ ตานี้ต้นแกล้งมิวนิคให้แพ้แบบไม่ทันตั้งตัวกันเลย

 

     “เฮ้ย ได้ไงว้า!”

 

     “ผมง่วงแล้วครับ อยากไปนอนแล้ว”

 

     ต้นพูดพร้อมกับลุกขึ้นไปชงเหล้ามาให้มิวนิค คือดูจากสีแล้ว น่ากลัวมากๆ มันต้องเข้มสุดๆ ไปเลยชัวร์ป๊าบ!

 

     “กูยังมึนไม่หายเลยนะเว้ย!”

 

     “เอาน่า เงินคุณไม่ใช่เหรอครับขวดนี้ ก็ดื่มซะให้พอสิครับ”

 

     ต้นหัวเราะพร้อมๆ กับวางแก้วลงตรงหน้ามิวนิค นางร้ายผมเห็นนางร้าย! ไอ้ยักษ์หน้าซีดใหญ่เลย ผมว่างานนี้พวกเราคงเข็ดไม่กล้าแหยมกับต้นไปอีกนาน

 

     “เฮ้ย กูถามจริงเถอะ มึงดื่มเป็นใช่ป่ะ? คนดื่มไม่เป็นปกติโดนแค่แก้วแรกไปก็จอดแล้ว”

 

     “แล้วผมเคยบอกพวกคุณตอนไหนกันครับว่าผมดื่มไม่เป็น? ผมบอกแค่ว่าไม่ชอบดื่มไม่ใช่เหรอครับ”

 

     ต้นยิ้มหวานหยดย้อยทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินหนีทำท่าจะไปนอน

 

     “เอ้ย มึงจะหนีไปนอนจริงๆ เหรอ”

 

     “ก็ผมบอกแล้วนี่ครับว่าง่วง คุณจะทำไงกับเหล้าแก้วนั้นก็ตามใจนะครับ แต่สัญญาต้องเป็นสัญญา พรุ่งนี้จ่ายแทนผมด้วยล่ะ”

 

     “เฮ้ย! ไอ้ต้นกลับมาก่อนเลยนะมึง”

 

     “แม่งเชี่ยต้นไปหัดดื่มมาจากไหนวะ คอโคตรแข็งเลย กูผสมกะน็อคมันแล้วนะนั่น”

 

     ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าต้นไปหัดดื่มมาจากไหน รู้แต่ว่าแทนที่จะสมน้ำหน้าหรือสะใจไอ้ยักษ์ ผมชักกลัวต้นขึ้นมาแล้วสิ รู้แล้วว่าเวลาต้นเมา ต้นร้าย ร้ายสุดๆ ทั้งๆ ที่หน้ายังยิ้มอยู่ด้วย ใครว่าต้นไม่เมาผมเถียงเลย ต้นเมาสุดๆ ไปเลยต่างหาก!

 

     ผมหนีไปนอนตามต้นดีกว่า

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++