Drama Queen & Dump King

     ผมเดินมาแต่งตัวให้เรียบร้อยตามที่ไอ้ต้นมันสั่ง ผมบอกแล้วเวลาไอ้ต้นมันโมโหโครตน่ากลัวอ่ะ เป็นชุดเลย ระดับความขี้บ่นมันนี่แม้แต่ฟ่างยังแพ้ อย่างดีฟ่างก็แค่ “ชัชอ่ะ” แล้วก็ใช้จริตอ้อนๆ ดึงแขนผมให้ลุกไปทำทุกอย่างตามที่เธออยากให้ผมทำ แต่ไอ้ต้นไม่มีอ่ะ มัน “สั่ง” ครับ ลองผมไม่ทำตามที่มันบอกดิ่ บ้านแตก

 

     แต่ก็ใช่ว่าผมรำคาญมันหรือเบื่อไรหรอกนะครับ แค่บางทีก็ชอบแกล้งมันนิดๆ หน่อยๆ เวลาเห็นไอ้ต้นของขึ้นแบบนี้แล้วมันขำดีอ่ะ ต้นมันไม่รู้ตัวแต่ผมอ่ะรู้สึกได้ เพราะรู้สึกได้ผมก็เลยชอบแกล้งต้นมัน เห็นเมียตัวเองบ่นแบบนั้นแล้วมันจั๊กกะจี้หัวใจดีครับ

 

     วันนี้น้องเมษเพื่อนสนิทไอ้ต้นจะมาทานข้าวเย็นด้วยกันครับ ผมไม่ได้เจอน้องเค้านานแล้วเหมือนกัน ว่าแล้วก็เลือกเสื้อผ้าที่มันดูดีหน่อยดีกว่าครับ ผมยังอยากรักษาภาพพจน์ตัวเองต่อหน้าเด็กมันอยู่ ไหนๆ ก็ร้อนขนาดนี้ละ ขอผมอาบน้ำเลยดีกว่า

 

     ตอนที่ผมเดินออกมาจากห้อง ไอ้ต้นมันก็ถูบ้านเสร็จแล้ว มันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ครับ ไม่รู้ใครโทรมาเมียผมยิ้มด้วยอ่ะ! พอมันหันมาเห็นผมมันแอบมีหลบตานิดหน่อย แล้วก็เดินไปคุยต่อทางอื่น ผมว่ามันชักแหม่งๆ แล้วนะ ถึงนิสัยไอ้ต้นไม่ชอบให้ใครเสือกเรื่องของมัน แต่ไอ้การคุยไปยิ้มไปนี่ผมว่าแปลกอ่ะ ผมเดินไปนั่งดูทีวีต่อแต่ดูแทบไม่รู้เรื่องแล้วครับ

 

     พอต้นมันคุยเสร็จ มันก็เดินไปเก็บผ้า มันทำเนียนเป็นยุ่งกับงานบ้านจุกจิก แล้วก็เดินหนีเข้าห้องนอนไปรีดเสื้อผ้า โอโห! เนียนเลยนะเมียกรู ไม่ยอมบอกด้วยอ่ะว่าเมื่อกี้ใครโทรมา มีเคืองครับ ถึงปกติต้นมันไม่จำเป็นต้องมานั่งรายงานผมตลอดเวลาว่ามันคุยกับใครบ้างก็เถอะ แต่หนนี้ผมระแวงอ่ะ ก็ต้นมันเล่นคุยไปยิ้มไปแบบนั้นแล้วก็เดินหนีผมด้วย

 

     ผมนั่งหงุดหงิดได้อีกซักแป๊ป เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นครับ ผมลุกขึ้นไปเปิด ใช่น้องเมษจริงๆ ด้วย น้องเมษยกมือไหว้ผมแล้วก็เดินถือถุงของสดเข้าห้อง

 

     “ซื้อไรมาเยอะแยะเนี่ย”

 

     “ก็นังต้นมันน่ะแหละค่ะสั่งมา บอกวันนี้จะให้หนูทำผัดผังบุ้งไฟแดงให้ แล้วมันก็อยากกินหลนปูม้าสูตรแม่หนู”

 

     “หือ ลาภปากพี่ดิ่เนี่ย”

 

     “อ๊ะๆ ถ้าพี่ชัชอยากกินต้องมีของมาแลกนะคะ”

 

     “เออๆ รู้แล้ว พี่ซื้อมาให้เราหมดนั่นแหละ ตามที่สั่ง”

 

     ผมเดินหัวเราะในความงกของน้องเมษ ใช่เลยครับ ไอ้ของฝากที่มันกินพื้นที่ส่วนมากในกระเป๋าผมนี่ก็ใบสั่งจากเพื่อนเมียผมคนนี้แหละ แต่ก็เอาเถอะครับ ไม่ได้ลำบากอะไรมาก

 

     “เดี๋ยวพี่ไปเรียกต้นให้ มันรีดผ้าอยู่”

 

     “ค่า”

 

     น้องเมษมาห้องผมบ่อยจนชินแล้ว เธอเลยสบายๆ Make yourself at home สุดฤทธิ์อ่ะ ผมส่ายหัวให้กับน้องเมษที่เดินไปประจำตำแหน่งในครัวห้องผมอย่างเคยชิน

 

     “ต้น เมษมาแล้วนะ”

 

     ผมเดินไปเรียกต้นที่นั่งรีดผ้าอยู่ในห้องนอน มันเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะรีดผ้ามามองผม

 

     “มาละเหรอครับ?”

 

     “อื้อ ซื้อของมาเยอะเลย ต้นสั่งไรไว้อ่ะ”

 

     “อ๋อ ของสดนิดหน่อยครับ พี่ชัชบอกเมษรอแป๊ปนึงนะครับ เดี๋ยวขอผมรีดอีกสองตัว”

 

     เห็นแบบนี้ก็หายโกรธแล้วครับ ไอ้ต้นกำลังนั่งเหงื่อไหลรีดเสื้อเชิ้ตให้ผมอยู่ ไหนจะยังชุดนิสิตมันอีก สงสารมันเหมือนกันนะ บอกให้จ้างเค้าทำก็ไม่ยอมบอกจะทำเอง แต่ความรู้สึกผมมันก็อิ่มใจกว่าจริงๆ นั่นแหละ เห็นมันทุ่มเททำให้ผมถึงขนาดนี้ รักต้นสุดๆ ไปเลยครับ

 

     ต้นกับเมษช่วยกันทำอาหารเย็นโดยมีผมนั่งดูทีวีรอกินอย่างเดียวครับ หน้าที่ในครัวปล่อยให้พวกผู้หญิงเขาทำกันไป

 

     เอ้ย... นี่ผมหลุดปากอะไรไปรึเปล่าครับ?

 

     ก็น้องเมษน่ะ ถึงจะเกิดมาเป็นผู้ชายแต่ใจรักอยากจะเป็นผู้หญิง ไอ้หน้าอกที่ไปทำมานี่ก็มาขอคำแนะนำจากผมแหละครับ ผมเองก็เลยช่วยๆ แนะนำหมอให้ เพราะพวกผู้แทนอย่างผมรู้ดีกันอยู่แล้วว่าหมอที่ไหนเป็นยังไง ถูกใจเด็กมันครับ ออกมาสวยใช่เล่นเพราะเดิมทีน้องเขาก็ดูแลตัวเองดีอยู่แล้ว ดูน้องเขามั่นใจขึ้นอีกเยอะ ปีก่อนโน้นยังใส่ขาสั้นหัวเกรียนเป็นเพื่อนไอ้ต้นมันอยู่เลย ปีนี้มีนมแต่งหญิงใส่แซกสั้นไว้ผมยาวแบบว่าสวยโครต น้องๆ พริตตี้มอเตอร์โชว์เลยครับ

 

     แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่ได้เฉาะหรอกครับ จะเฉาะทีก็ใช้เงินมากเหมือนกัน แล้วก็ต้องปรึกษาหมออีกเยอะครับ ไหนจะยังเรื่องผู้ปกครองอีก ผมว่าน้องเมษโชคดีมากๆ เลยนะที่บ้านเขายอมรับ แถมยังช่วยสนับสนุนลูกตัวเองอีก ตอนนี้ปัญหาก็เหลือแต่เรื่องเงินนั่นแหละครับ น้องเมษเลยขยันทำงานพิเศษเยอะเลย ถึงจะเป็นงานกลางคืนเสี่ยงหน่อยๆ แต่น้องเมษนี่ ซิงกว่าไอ้ต้นมันอีกครับ ก็ต้นมันโดนผมเปิดจนไม่เหลือแล้วอ่ะ

 

     แต่พอมองไปมองมาแบบนี้แล้ว... ก้นเมียผมสวยกว่าจริงๆ นั่นแหละ ไอ้ต้นมันเป็นผู้ชายที่มีก้นครับ สะโพกมันก็สวย ได้พี่น้ำแม่มันมาเต็มๆ ถึงเอวจะไม่คอดมาก แต่ไหล่มันก็ไม่กว้างเท่าผู้ชายคนอื่นๆ เพียงแต่ไม่ได้ดูบอบบางปลิวลมเทือกนั้น รับรองว่าถอดเสื้อออกมาเมียผมไม่ใช่พวกขี้ก้างแน่ๆ มองไปมองมาชักเริ่มมีอารมณ์ละสิครับ เหอๆ

 

     ไอ้ต้นมันนุ้งนิ้งๆ กับน้องเมษใหญ่เลย จะว่าไปคนที่สอนให้ไอ้ต้นมันหัดทำอาหารไทยได้เก่งขึ้นก็น้องเมษนี่แหละครับ เมื่อก่อนไอ้ต้นมันทำเป็นแต่พวกอาหารฝรั่งของง่ายๆ จำพวก สลัด สปาเก็ตตี้ เสต็ก ข้าวผัด ของทอด ของต้มอ่ะ แต่เดี๋ยวนี้ถ้าผมบอกอยากกินก๋วยเตี๋ยวราดหน้า มันตั้งกระทะทำให้ผมได้ทันทีอ่ะ อานิสงส์เพื่อนเมียแท้ๆ คงเพราะว่าบ้านน้องเมษเป็นร้านอาหารตามสั่งมั้งครับ แต่รับทำออกงานด้วย รสดีมากๆ อ่ะ ผมเคยสั่งข้าวกล่องไปเลี้ยงหมอบ้างบางครั้ง แม่น้องเมษเก่งมากๆ ทำอาหารไทยได้หลายอย่างเลยครับ ถูกปากผมด้วย

 

     ไม่นานสองสาวเขาก็ทำข้าวเย็นเสร็จครับ ... นี่ผมเผลออีกแล้วใช่มั้ยครับ? ผมรู้นะว่าต้นมันเป็นผู้ชาย แต่... ไม่รู้ทำไมผมไม่รู้สึกว่าต้นแตกต่างอะไรกับผู้หญิงที่ผมเคยคบๆ มาเลย ยกเว้นเรื่องร่างกายนะครับ

 

     ต้นมันมีความเป็นผู้หญิงสูงมากจริงๆ นะ ถ้าไม่มองที่ร่างกายมันแล้วละก็ ผมเห็นต้นเป็นผู้หญิงจริงๆ แต่ต้นมันไม่รู้ตัวหรอกครับ มันบอกผมอยู่เสมอๆ ว่ามันไม่ได้อยากเป็นผู้หญิง มันไม่ได้อยากเป็นเหมือนน้องเมษ มันพอใจกับสภาพนี้ของมัน แต่ผมน่ะรู้สึกว่ามัน...

 

     เอาเหอะ ตามใจเมีย เมียผมว่าไงก็ว่าตามกันครับ ไอ้ต้นจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายผมก็รักมัน ไปสวรรค์กับมันได้ก็พอใจแล้วครับ

 

     มื้อนี้น้องเมษจัดเต็ม อาหารเต็มโต๊ะน่ากินทั้งนั้น ตอบแทนของฝากที่ผมขนมาให้ เครื่องสำอางค์ทั้งหลายที่เธอฝากมา เอาไปปล่อยขายต่อเพื่อนละสิน้อง พี่รู้ทันนะเว้ย ฮ่าๆ แต่ไม่เป็นไรครับผมไม่ถือของไม่กี่พัน เพราะเมษเองก็มีบุญคุณกับผมและต้นมิใช่น้อยๆ ถ้าไม่มีน้องเมษป่านนี้ผมก็คงไม่ได้กอดต้นมันแล้ว

 

     “มีไรให้พี่กินมั่งเนี่ย หิวแล้ว”

 

     ผมเดินไปประจำที่นั่งรอส่วย หอมโครตๆ เลยครับ น้องเมษกำลังวางอาหารแต่ละจานลงบนโต๊ะ ส่วนต้นก็กำลังจัดจานชามช้อมส้อมกับตักข้าวเสริฟให้ผมอยู่

 

     “แหม ใจเย็นสิคะคุณพี่ ต้นมันยังตักข้าวไม่เสร็จเลยนะคะ”

 

     “คร้าบๆ”

 

     ผมนั่งรับคำยิ้มๆ รอกินอย่างสงบครับ สบายจริงๆ มีเมียดี เพื่อนเมียก็น่ารัก แถมกินแล้วไม่ต้องเก็บ ฮ่าๆ ชีวิตสุขีครับ มีไอ้ต้นอยู่ด้วยสบายทุกอย่าง ยกเว้นประสาทหูครับ แต่นานๆ ไปเดี๋ยวก็ชิน ผมฝึกวิชาเข้าหูซ้ายทะลุหูขวามาตั้งแต่เด็กแล้วครับ แม่ผมเวลาเม้งแตกนี่โหดกว่าไอ้ต้นอีก

 

     อาหารอร่อยมากครับ ถึงผมจะไม่ค่อยชอบพวกกะทิแต่ไอ้ต้นชอบมาก แต่ก็มีเมนูสำหรับผมด้วยนะ ผัดผักบุ้งไฟแดง ผัดหอยลาย แล้วก็ซีฟู้ดนึ่งกับน้ำจิ้มแซ่บๆ อ่ะ บอกแล้วมื้อนี้น้องเมษจัดเต็ม ฮ่าๆ ผมโครตขำท่าโขลกพริกกระเทียมทำน้ำจิ้มของน้องเมษชะมัดเลย แม่งนั่งพับเพียบด้วยอ่ะ เสียงโขลกดังกังวานจังหวะแน่นๆ แต่ละสากตำเน้นๆ สมเป็นกุลสตรีมากครับ

 

     ด้วยความที่ผมไม่ต้องแกะเอง ปากผมก็เลยว่าง รอสัมปทานซีฟู้ดจากเมียอยู่ ไอ้ผมก็เลยขอแซวซะหน่อย

 

     “แหม ทั้งสวยทั้งมีเสน่ห์ปลายจวักขนาดนี้ ผู้ชายที่มหาลัยไม่รุมจีบน้องเมษแย่เหรอครับ”

 

     นั่นๆ ไอ้ต้นเหลือบมามองผมตาเขียวเชียวอ่ะ นี่ดีนะมันรู้ว่าผมแซวเล่นเฉยๆ เลยไม่ออกอาการมาก ใครบอกว่าผมขี้หึง ถ้าผมขี้หึงไอ้ต้นก็โครตขี้ระแวงอ่ะ

 

     “แหม คุณพี่ขา พวกมันรู้ว่าหนูเป็นตุ๊ดหมดแล้วใครมันจะมาจีบละคะ เห็นกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง”

 

     “อ้าว แต่ตอนนี้เราสวยจะตาย ไม่มีใครมาจีบบ้างเหรอ”

 

     “ถึงหนูจะสวยแต่หนูก็ยังมีอะไรๆ เหมือนพวกมันอยู่นะคะ ไอ้ที่มาก็มีแต่พวกอยากกินฟรี อยากลองของแปลก ไม่มีใครคิดจริงจังกับหนูหรอกค่ะ”

 

     “หืม น้องเมษนี่รักนวลสงวนตัวกว่าที่พี่คิดนะเนี่ย”

 

     “เอ้า! จะด่าว่าหนูแรดเหรอไงค้าคุณพี่ก็ แหม ถึงหนูจะแรดแต่ก็ไม่ร่านนะคะ!”

 

     น้องเมษงอนกระแทกเสียงใส่ผมหน้ามุ่ยเชียว นั่นๆ เมียผมขว้างค้อนแถมมาให้ด้วย รักกันจริงๆ สองคนนี้

 

     โอ้ย ไอ้ต้นแม่งเอาเนื้อปูยัดใส่ปากผมอ่ะ!

 

     “ปากว่างมากนักก็ทานไปเลยครับพี่ชัช”

 

     “ฮ่าๆ เอาน่าๆ พี่ก็แซวไปงั้น ดีแล้วล่ะทำตัวให้มีค่า ว่าแต่ตั้งใจจะไปจัดการให้มันเรียบร้อยเมื่อไหร่ล่ะ”

 

     ถึงผมจะปากเสียแต่ก็เห็นกันมานานนะครับ น้องเมษแกก็เหมือนน้องสาวคนนึงของผมเหมือนกัน ก็เลยอยากถามไถ่กันไว้บ้าง เผื่อมีไรที่ผมพอช่วยได้

 

     “ค่าผ่าตัดไม่ใช่น้อยๆ นะคะคุณพี่ ขอหนูทำงานเก็บเงินก่อนสิคะ”

    

     “ก็ได้ข่าวว่าได้เยอะแล้วไม่ใช่เหรอ ต้นเล่าให้พี่ฟังว่าเราทำงานตั้งเยอะนี่ แถมพ่อแม่เรายังสนับสนุนอีก”

 

     “เยอะแต่ก็ยังไม่พอหรอกค่ะ”

 

     น้องเมษทำหน้าเซ็งๆ ไปนิดหน่อย ผมก็เข้าใจนะ ถ้าจะผ่าตัดดีๆ ให้ออกมาเรียบร้อยจริงๆ มันจำเป็นต้องใช้เงินเยอะมากๆ รวมแล้วเกินหลักแสน บ้านน้องเขาก็ไม่ได้รวยมาก ก็คงต้องให้กำลังใจกันต่อไปแหละครับ

 

     “ถ้ามีไรให้พี่ช่วยอีกก็บอกละกัน แต่เราเองก็เถอะ ทำงานกลางคืนแบบนั้น ระวังตัวดีๆ นะมันอันตราย”

 

     “แหมคุณพี่ หนูเชียร์เบียร์นะคะ ไม่ได้ขายตัว!”

 

     “หือ? แต่ที่พี่รู้มาเราเต้นด้วยไม่ใช่เหรอ นั่งกับแขกอีก ไอ้ต้นมันห่วงเรานะ”

 

     เท่านั้นแหละน้องเมษหันไปตาเขียวใส่ไอ้ต้นมันเลย ต้นมันหน้าเหวอเลยครับ

 

     “นังต้น!”

 

     “เอ่อ... เราแค่ถามพี่เขาว่าคลับนั้นเป็นยังไง ก็เราเป็นห่วง...”

 

     “เอาน่าๆ อย่าทะเลาะกันเลย ไงพี่ก็อยากให้เราระวังตัวไว้หน่อยนะ สังคมทุกวันนี้มันอยู่ยาก งานแบบนั้นเสี่ยงนะเมษ ยาก็เยอะ ดูแลตัวเองดีๆ นะ ถึงเราจะเป็นแบบนี้ก็เถอะ”

 

     “ค่าคุณพี่ ขอบพระคุณที่เป็นห่วงหนูนะคะ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ระดับหนูเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว”

 

     น้องเมษตอบมาแบบดัดจริตหน่อยๆ แถมยังยกมือไหว้ประชดผมอีกอ่ะ ฮ่าๆ

 

     เอาเถอะ ผมก็เชื่อนะว่าน้องเขาคงเอาตัวรอดได้ ก็อุตส่าใจแข็งมาได้ถึงขนาดนี้นี่นา ไอ้ต้นมันเคยแอบกระซิบกับผมด้วยครับว่าน้องเมษยังซิงอยู่ ไม่กล้าปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปกับผู้ชายเพราะอยากทำให้ตัวเองเป็นผู้หญิงจริงๆ ก่อน ถึงน้องเขาจะชอบวี้ดว้ายไปหน่อย แต่ในจุดนี้ผมนับถือเลยนะ ผมไม่เคยเห็นสาวประเพศสองที่รักนวลสงวนตัวขนาดนี้มาก่อนเลย

 

     แต่ผลสรุปของเรื่องก็คือไอ้ต้นโดนน้องเมษสวดใหญ่เลยครับ ฮ่าๆ ผมเห็นน้องเมษคาดโทษไอ้ต้นไว้เยอะเชียว คงแอบไปทำงานไม่ได้บอกใครมั้งครับ แหงสิ ถ้าพ่อกับแม่น้องเมษรู้เข้าคงเป็นห่วงแน่ละครับ เพราะไอ้ต้นหลุดปากบอกผม น้องแกคงกลัวไอ้ต้นหลุดปากกับที่บ้านซักวัน เพราะต้นเองก็ไปเที่ยวบ้านเมษอยู่บ่อยๆ

 

     หลังอิ่มหนำสำราญกับมื้อเย็นแล้วผมก็สบายกายสบายใจไม่ต้องทำอะไรครับ ปล่อยเด็กสองคนมันเก็บล้างไป ชีวิตที่มีไอ้ต้นอยู่ด้วยก็สบายแบบนี้แหละครับ ส่วนผมก็ขอตัวไปจัดการเอกสารงานของผมในห้องทำงาน เปิดโอกาสให้เด็กมันเม้าท์กัน บางทีผมก็ต้องระลึกไว้นะครับ ว่าเมียผมยังเป็นวัยรุ่นอยู่ แล้วบางเวลาวัยรุ่นก็ไม่ต้องการให้ผู้ใหญ่อย่างผมเข้าไปยุ่งครับ

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++