Drama Queen & Dump King
The story after that. - ตอนพิเศษ 8
เมษ : ฮัลโหลว์
ต้นน้ำ : อือ ว่าไง
เมษ : ผัวแกอยู่รึเปล่าย๊ะ?
ต้นน้ำ : ไม่ เราอยู่ห้องคนเดียว มีไร?
เมษ : ละนี่ทำไรอยู่ย๊ะ?
ต้นน้ำ : พับผ้า ผ้าที่ซักพึ่งแห้ง
เมษ : ต๊าย แม่บ้านอีกละ แกนี่น่าเบื่อจริง
ต้นน้ำ : ... แล้วตกลงเมษโทรมาหาเรามีธุระอะไร? ถ้าไม่มีเราจะวางละนะ เหลือชุดทำงานพี่ชัชที่ต้องรีดอีกตั้งหลายตัว!
เมษ : โอ๊ยแก! อย่าพึ่งกริ้วสิยะ ฉันก็แค่แซวเฉยๆ ฉันมีเรื่องจะเม้าย่ะ
ต้นน้ำ : เรื่อง?
เมษ : ก็หลานแกนั่นไง น้องเค้าน่ารักดีอ๊ะ โสดป่าวแก?
ต้นน้ำ : ห้ามนะ! คนนี้เราขอเถอะ
เมษ : แหมๆ กับเพื่อนกับฝูงแบ่งๆ กันชื่นชมบ้างจะเป็นไร
ต้นน้ำ : ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ... ก็... ก็บ้านพี่ชัชก็เหลือแต่เตอร์นี่แหละ เราไม่อยากรู้สึกผิดกับแม่พี่ชัชมากไปกว่านี้อ่ะ
เมษ : เอ๊าะ! กลัวบ้านผัวไม่มีผู้สืบสกุล โถๆ นังลูกสะใภ้ดีเด่น จะไปยากอาไร๊ ลองปล่อยผัวแกไปเที่ยวซักคืนสิ เผลอๆ แกจะได้อุ้มลูกชู้ โฮะๆ
ต้นน้ำ : บ้า! ไม่เอาหรอก เราหวงของเรา พี่ชัชเป็นของเราคนเดียว ไม่มีทาง! เพราะงั้นเหลือเตอร์ไว้น่ะแหละดีแล้ว เตอร์เจ้าชู้เงียบจะตาย นี่เราแอบถามรุ่นพี่เราที่สนิทๆ กับเตอร์อ่ะ พี่เค้าเล่าว่าเตอร์แอบชอบคนอื่นในกลุ่มไปทั่วเลย เรายังกลุ้มอยู่เลยเนี่ย กลัวเตอร์เอาหลานมาให้เลี้ยงก่อนวัยอันควร
เมษ : โอ๊ะตายละ! จริงอ่ะแก?
ต้นน้ำ : อื้อ เรื่องจริงเลย คอนเฟิร์ม เรายืนยัน!
เมษ : เชอะ! งั้นฉันไม่สนละ ฉันเกลียดพวกมักมากหลายใจที่สุด ต๊าย... เสียดายอ่ะแก เห็นหน้าใสๆ ท่าทางซื่อๆ เหมือนเด็กขี้อ้อน ไม่น่าเลย ฮึ! เสียความรู้สึก!
ต้นน้ำ : กรรมพันธุ์แน่เลยเมษ เตอร์เห็นแบบนั้นนะ แต่ความจริงแล้วขี้หลีตัวพ่อเลย นิสัยลามกมากกก ชอบแกล้งทำเป็นเปิ่นๆ หลอกคนอื่นหน้าตาย แต่ความจริงแล้วแสบสุดๆ อ่ะ เห็นแล้วนึกถึงพี่ชัชทุกที!
เมษ : ฮะๆ แล้วไม่ใช่เพราะโดนผัวหลอกทำดีด้วยรึไง แกถึงได้เสร็จเขาไปไหนไม่รอดแบบนี้อ่ะ
ต้นน้ำ : บ้า! อย่ามาว่าพี่ชัชของเรานะ พี่ชัชไม่ได้หลอกเราซะหน่อย เรารู้แต่แรกแล้วว่าพี่เขาซน ฮึ่ย! พูดแล้วหงุดหงิดชะมัดเลย นี่ยังดีนะ เราคุมทุกอย่างอ่ะ กลัวพี่เขาแอบไปซนอีก
เมษ : จ้าๆ แหม พี่เขาไม่ได้หลอกแก แต่เป็นแกแอ๊บหลอกพี่เขาใช่ป่ะ โฮะๆ แบบ แกล้งทำตัวเรียบร้อยแต่ก็แอบอ่อย ให้ท่าหลอกว่าโดนผัวงาบ เสร็จแล้วก็ร้องไห้กระซิกๆ ให้ผัวรับผิดชอบ
ต้นน้ำ : จิ๊! เมษอ่ะ จะพูดเรื่องนี้ทำไมเนี่ย! ทีหลังมีไรจะไม่เล่าให้ฟังแล้ว ชอบเอามาล้อเรา!
เมษ : ย่ะๆ ก็ดูดีๆ ละกันแก ยังไงผัวแกก็ไม่ใช่เกย์ ระวังเถอะ ผัวแกจะเบื่อหมอนทองอยากกลับไปรับประทานชะนี
ต้นน้ำ : บ้า! ก็... ก็กลัวอยู่นะ เลยต้องมานั่งซักผ้าทำงานบ้านให้พี่เขานี่ไง อย่างน้อยๆ ถึงเรื่องอื่นเราจะทำให้พี่เขาไม่ได้แต่เวลามีอะไรพี่เขาจะได้คิดถึงความดีเรื่องนี้ของเราบ้าง
เมษ : โอ๊ยตายแล้วนังต้น! แกจะเป็นแม่ศรีเรือนไปไหนย๊ะ สมัยนี้เสน่ห์ปลายจวักอย่างเดียวมันใช้ไม่ได้หรอกย่ะ หัดไปบริหารเสน่ห์บนเตียงมั่งนะแก ขึ้นชื่อว่าผู้ชายโดยเฉพาะแบบพี่ชัชน่ะนะ ฉันว่ายังไงๆ ก็มีเปอเซ็นต์หน้ามืดสูงย่ะ เกิดไปเผลอพลาดที่ไหนขึ้นมาแล้วผู้หญิงเค้าอุ้มลูกมานั่งบีบน้ำตา แกว่าระหว่างความดีทั้งหลายที่แกทำมากับลูก ผัวแกจะเลือกอะไรละยะ? เพราะงั้นจัดการไปเถอะนังต้น เอาให้ไม่มีแรงเหลือไปทำกับคนอื่นน่ะแหละแก ดีที่สุด
ต้นน้ำ : บ้า... เรา เราไม่ไหวอ่ะ นายไม่เคยซักหน่อย อย่ามาทำเป็นพูดดีเลย
เมษ : โอ๊ะอินี่! ถึงฉันจะไม่เคย เป็นสาวบริสุทธิ์ แต่ฉันก็มั่นใจว่าตัวเองเป็นสาวไฟแรงสูงย่ะ ไม่ได้จืดชืดเป็นท่อนไม้เหมือนแกแน่ๆ ระวังเถอะจะโดนเบื่อ หัดลุกขึ้นมาปรนเปรอผัวบ้างนะแก ชีวิตรักจะได้ซาบซ่า
ต้นน้ำ : ต้องขนาดนั้นเลยเหรอ?
เมษ : อื้อ เชื่อฉัน ฉันฟังคนอื่นมาเยอะ ขนาดอิพวกชะนีสวยๆ ในคณะนะ มันยังโดนผัวทิ้งเล้ย
ต้นน้ำ : อ้าวทำไมอ่ะ?
เมษ : ก็ผู้ชายมันไม่รู้จักพอไงแก แล้วประมาณว่าอิเพื่อนฉันมันสวยก็จริง แต่ไม่ถึงใจไง แถมยังดัดจริตอ้อนผู้ชายไม่เป็น เอะอะก็งอน อิผู้ชายมันก็เลยเบื่อ พอมีของฟรีมาเสนอตัวถึงปากมันก็เลยแอบไปซดแก้เซ็ง ทีนี้พอนังเพื่อนฉันมันรู้ก็บ่อน้ำตาแตกสิแก เสือกทำงอน หยิ่ง รับไม่ได้ เล่นตัวให้ผู้ชายมาง้ออยู่นั่นแหละ ผู้ชายมันก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้วไง เจองี่เง่าใส่บ่อยๆ ก็เบื่อสะสม แถมทางนั้นแซ่บกว่า เพื่อนฉันมันเลยโดนทิ้งถาวร นี่ทุกวันนี้มันยังนั่งร้องไห้อยู่เลยรู้มั้ย แกบริหารเสน่ห์แค่ด้านเดียวไม่พอหรอกนังต้น สมัยนี้มันต้องครบเครื่องทุกอย่างย่ะ ไม่งั้นระวังจะเผลอทำผัวหลุดมือให้คนอื่นคาบไปรับประทาน
ต้นน้ำ : แย่ชะมัดเลยอ่ะ ถ้ารู้ว่าไปกันไม่ได้เลิกกันก่อนก็ว่าไปอย่าง ทำไมผู้ชายมักง่ายมันเยอะจัง ผู้ชายดีๆ หายากขึ้นทุกวันเนาะ
เมษ : ย่ะ ประชากรผู้ชายมีน้อย ส่วนนึงถ้าไม่เข้าป่าไปกับแกก็กลายพันธุ์มาเป็นแบบฉันเนี่ย อิพวกที่เหลือมันเลยได้ใจมั้งแก เลยทำตัวเล๊วเลว อารมณ์ประมาณว่า กูหล่อ เลว เลือกด้ายย! คิดว่าผู้หญิงทุกคนต้องวิ่งเข้าหามันรึยังไง!
ต้นน้ำ : … นี่นายกำลังด่าใครอยู่รึเปล่าเนี่ย?
เมษ : อื้อ ก็เรื่องนี้แหละที่จะโทรมาเม้า
ต้นน้ำ : อ้าว ไหนบอกจะเม้าเรื่องเตอร์?
เมษ : โอ๊ย! อันนั้นก็พูดเล่นไปงั้นแหละแก แหม หลานเพื่อนฉันไม่สนใจหรอก
ต้นน้ำ : อะๆ งั้นมีอะไรก็ว่ามา
เมษ : ละแกไม่ต้องไปรีดผ้าแล้วรึไงย๊ะ?
ต้นน้ำ : เดี๋ยวค่อยทำต่อก็ได้ ยังไงคืนนี้เราก็อยู่คนเดียว
เมษ : อีกแล้ว? จะปีใหม่แล้วนะแก ผัวแกไม่หยุดเหรอ?
ต้นน้ำ : หยุดไปเยอะแล้ว พี่ชัชต้องทำงานถึงสิ้นปีโน่น
เมษ : อดไปฉลองอ่ะสิ?
ต้นน้ำ : อื้อ ก็คงทำอะไรง่ายๆ กินกัน ในคอนโดมั้ง? แล้วก็... เราอาจจะไปหาคุณปู่ด้วย
เมษ : เออ ก็ยังดีนะ แกจะได้ไม่เหงา รึแกจะไปกับฉันก็ได้นะ เดี๋ยวฉันบอกเพื่อนให้ พวกมันไม่ถือหรอก
ต้นน้ำ : บ้า! ไม่เอาหรอก เมษไปกับเพื่อนเมษ เราเกรงใจ ไม่ต้องห่วงเราหรอก เราอยู่ได้ อีกอย่างพี่ชัชบอกว่าทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ นี่แหละ ไงก็กลับมานอนห้อง
เมษ : ย่ะ แฟนแกนี่ก็บ้างานดีเนอะ ขยันหาเงินให้แกใช้ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่ประเภทแมลงปีกทองอ่ะ
ต้นน้ำ : อย่ามาว่าพี่ชัชของเรานะ!
เมษ : แหม ฉันไม่ได้ว่าจ้ะ ฉันชม ก็ปกติแล้วแบบแกกับแฟนมันไม่ค่อยมีนี่นา ส่วนมากสลับสถานะกันซะมากกว่า แล้วลงท้ายก็มีแต่พวกเรานี่แหละที่ต้องนั่งร้องไห้เพราะผู้ชาย กลายเป็นมิสเปรู เฮ้อ... แกนี่มันน่าอิจฉาชะมัดเลยอ่ะนังต้น เมื่อไหร่ฉันจะเจอผู้ชายดีๆ บ้างนะแก
ต้นน้ำ : ทำไมอ่ะ? แล้วคนที่เมษเคยชอบคนนั้นล่ะ?
เมษ : โอ๊ย! เลิกชอบมันแล้ว!
ต้นน้ำ : อ้าว! ทำไมล่ะ?
เมษ : เชอะ!
ต้นน้ำ : อื้อ?
เมษ : ก็.. ก็แบบว่า ฉันไม่อยากเป็นของเล่นของใครนี่นา แกก็รู้ คนแบบฉันน่ะ จะหาคนมาทำดีด้วยก็ยากจะตาย พอมีคนมาทำดีด้วยมันก็อดปลื้มไม่ได้แหละแก แต่ที่ไหนได้ ไอ้พวกที่เข้ามาหาคนจริงใจซักคนไม่มี! มีแต่พวก... จิ๊ พวกเห็นเราเป็นของเล่น! มันเห็นว่าฉันเป็นกระเทยแล้วฉันจะง่ายรึไง ถึงจะเป็นดอกไม้ตัดแต่งพันธุกรรมแต่ฉันก็มีศักดิ์ศรีนะแก ไม่ใช่ดอกไม้ริมทางที่ใครนึกจะเด็ดดมก็ทำได้ง่ายๆ
ต้นน้ำ : แล้ว?
เมษ : ก็นั่นแหละแก เป็นแกๆ จะยังชอบคนที่มาทำดีกับแกเพราะแค่อยากลองนอนกับกระเทยมั้ยล่ะ! ขนาดฉันโมโหด่ามันไปบอกฉันยังไม่ได้เฉาะ อิเวรนั่นมันยังบอกเลยมันไม่ถือ ทำมาเป็นพูดมันชอบฉันจริงๆ ถ้ามันชอบฉันจริงมันก็ต้องรู้สิ ว่าเพราะอะไรฉันยังไม่ยอมเสียเวอร์จิ้นตัวเอง มันก็แค่อยากลองของแปลกแค่นั้นแหละแก ฉันไม่โง่พอจะหลวมตัวไปกับคำพูดหลอกเด็กของมันหรอก ดีไม่ดีคงเอาฉันไปนินทากันสนุกปากในกลุ่มมัน ผู้ชายนิสัยหมาๆ แบบนี้มันมีเยอะ
ต้นน้ำ : ขนาดนั้นเลยเหรอ?
เมษ : อื้อ ขนาดวันนั้นนะแก ที่มันชวนฉันไปกินข้าวอ่ะ แล้วฉันก็เผลอดีใจนึกว่ามันมาชอบฉันจริงๆ เลยยอมไปกินข้าวกับมัน แกรู้มั้ย มันเอาไปพูดว่าไง มันเลวมากเลยนะแก มันเอาไปพูดกับคนอื่นว่าอีกไม่นานเดี๋ยวฉันก็เสร็จมัน โชคดีที่มีน้องคนนึงเขาได้ยินแล้วเอามาบอกฉัน ฉันเฮิร์ทมากเลยนะ แกนึกออกมั้ยอ่ะ อารมณ์แบบอยู่ๆ ความรู้สึกดีๆ ทุกอย่างมันก็พังทลายไปต่อหน้าต่อตาอ่ะ ฉันโคตรเกลียดมันเลยตอนนี้
ต้นน้ำ : เมษใจเย็นๆ นะ นายเสียงไม่ดีเลย ไม่ได้กำลังร้องไห้อยู่ใช่มั้ย
เมษ : แค่เป็นหวัดนิดหน่อยย่ะ ฉันไม่เสียน้ำตาให้ผู้ชายพรรณนั้นหรอก!
ต้นน้ำ : อื้อ
เมษ : ฟืด... ฮึก... ฟืดดด...
ต้นน้ำ : โล่งยัง?
เมษ : อื้อ ค่อยยังชั่ว แกรู้มั้ย ฮึก! ขนาดกับเพื่อนในกลุ่มฉันเองนะ บางคนมันยังด่าว่าฉันโง่เลย มันหาว่าฉันหยิ่ง ฮึก มีผู้ชายมาให้กินฟรีทำเป็นเล่นตัว ฉันผิดเหรอแกที่ฉันเกิดมาเป็นกระเทยแล้วไม่ร่าน? ฮือ ถ้าฉันเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ แล้วทำแบบนี้คงไม่มีใครว่าอะไรฉันใช่มั้ย ก็แค่ผู้หญิงรักนวลสงวนตัว แต่เพราะฉันเกิดมาเป็นแบบนี้ใช่มั้ย ฮือๆ เป็นกระเทยแล้วต้องแรดต้องร่านผู้ชายเหรอแก ฉันอยากเป็นผู้หญิงนะแกไม่ได้อยากมีผัวเยอะๆ ฉันอยากเป็นผู้หญิงที่มีผู้ชายดีๆ ซักคนมารักก็พอ
ต้นน้ำ : ไม่หรอก แค่เพื่อนคนนั้นกับเมษอาจจะคิดกันคนละแบบมั้ง เขาอาจจะเป็นพวกรักสนุกก็ได้ เมษอย่าคิดมากนะ
เมษ : รักสนุกบ้านมันสิ เอดส์จะถามหาเอา! น่ากลัวจะตาย ฮึก ฉันรู้หรอก ที่จริงมันอิจฉาฉัน! ฉันสวยกว่า น่ารักกว่า นิสัยดีกว่า แล้วก็เรียนเก่งกว่ามัน! มันเลยหาเรื่องมาด่าฉัน ฉันก็เข้าใจนะว่าเป็นธรรมดาที่จะมีการอิจฉากันเองบ้าง จิกกัดบ้างไรบ้าง แต่ถูกว่าแบบนั้นมันก็เจ็บอ่ะแก ฉันอยากให้โลกนี้เห็นฉันเป็นผู้หญิงอ่ะแกเข้าใจมั้ย ฉันยอมไม่มีผัวตลอดชีวิตได้แต่ขอให้ตอนตายฉันมีจิมิ๊อ่ะ!
ต้นน้ำ : อย่าพึ่งพูดเรื่องตายสิเมษ ใจเย็นๆ นะ
เมษ : ฮือๆ
ต้นน้ำ : ให้เราไปหามั้ย? อยู่บ้านรึเปล่า?
เมษ : ไม่ต้องมาหรอกแก ฮึก ฉันโอเค ขอเวลาแปปนึง
ต้นน้ำ : อือ...
เมษ : ฟืด... ฮึก ฟืดดด...
ต้นน้ำ : ..... แต่เราชอบเมษนะ เราชอบที่เมษเป็นแบบนี้ แล้วเราก็คิดว่าที่เมษเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วด้วย จำตอน ม.5 ได้มั้ย ถ้าไม่ใช่เพราะเมษเรียบร้อยแม็กซ์จะเลือกนายเหรอ?
เมษ : บ้า! อิต้นนี่ โอ้ย อย่าพูดเรื่องนั้นนะแก ดูซิฉันไม่มีอารมณ์จะดราม่าเลย! แล้วไงยะ ลงท้ายอิแม็กซ์ก็เสร็จแก
ต้นน้ำ : น่าเกลียด! เรากับแม็กซ์ไม่ได้มีอะไรกัน!
เมษ : ก็มากกว่าฉันหน่อยนึง
ต้นน้ำ : เออๆ ไม่เถียงแล้ว คนเขาอุตส่าปลอบ
เมษ : ปลอบได้ห่วยมากอ่ะแก แทนที่แกจะเชิดชูฉันว่าเป็นกระเทยเรียบร้อยแห่งชาติ มีศักดิ์ศรีไม่ง้อผู้ชาย รึอะไรก็ว่าไป แกพูดเรื่องอิแม็กซ์เนี่ย!
ต้นน้ำ : ก็มันนึกไม่ออกนี่
เมษ : อื้อ แต่ก็ขอบใจนะแก ฉันสบายใจขึ้นตั้งเยอะ
ต้นน้ำ : ดีแล้วไว้พอนายกลับมาจากไปเที่ยววันไหนว่างๆ พวกเราไปกินข้าวด้วยกันมั้ยล่ะ เราจะได้ไปสวัสดีปีใหม่พ่อกับแม่นายด้วย
เมษ : แกจะมาบ้านฉัน?
ต้นน้ำ : อื้อ
เมษ : ไว้ค่อยดูหลังฉันกลับมาละกัน เนี่ยโคตรเซ็งเลย ไอ้ที่จะไปนี่ก็มีมันไปด้วยอ่ะแก ฉันกลัว
ต้นน้ำ : หมายถึงคนนั้นอ่ะเหรอ?
เมษ : อื้อ
ต้นน้ำ : งั้นก็รักษาระยะห่างไว้สิ อย่าไปไหนกับเขาสองต่อสอง
เมษ : ไอ้นั่นมันแน่อยู่แล้วย่ะ แต่แบบ... ฉันหงุดหงิดอ่ะ เห็นหน้ามันก็หงุดหงิดแล้ว กลัวพลาดด้วย
ต้นน้ำ : บ้า ก็ไปกันตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ จะพลาดได้ไง
เมษ : เอ๊า! ก็ไม่แน่ ก็กลัวไว้ก่อนไง กันไว้ดีกว่าแก้ ฉันน่ะ อยากไปนอนถ่างขาให้หมอดูว่าฉันน่ะรักษาความบริสุทธิ์ของตัวเองเอาไว้ได้จนวันผ่าตัดนะแก แบบความฝันเล็กๆ อะไรทำนองนั้นอ่ะ สวย สง่า บริสุทธิ์ งดงามราวกับแม่พระ คอนเซ็ปฉัน
ต้นน้ำ : ฮ่าๆ เวอร์ไปแล้วเมษ
เมษ : เอ้าอินี่ ถ้าฉันไม่ใช่แม่พระวันนั้นฉันไม่หอบแกกลับบ้านหรอกย่ะ!
ต้นน้ำ : อื้อออ เมษใจดีที่สุดอยู่แล้วล่ะ ว่าแต่สนใจหมอมั้ยล่ะ เดี๋ยวถามพี่ชัชให้ พี่ชัชรู้จักหมอโสดๆ หลายคนอยู่ ฮ่าๆ
เมษ : บร้า! แหม เรื่องแบบนี้เขินนะแก แต่ถ้าได้แบบ หล่อ รวย โสด ไม่แก่เท่าแฟนแกก็โออยู่นะ
ต้นน้ำ : อีกแล้วเมษอ่ะ ชอบว่าพี่ชัช
เมษ : เอ้า! ก็จริงนี่แก ถามจริงเหอะ มีมั่งป่ะแบบว่าทำๆ อยู่แล้วแบบว่า อ๊ะ ต้น พี่ปวดหลัง อิๆ บอกแฟนแกด้วยนะว่าแก่แล้วอย่าหักโหม ลดท่ายากลงบ้าง
ต้นน้ำ : เดี๋ยวเหอะ!
เมษ : อ๊ายๆ มาทำเป็นเขิน
ต้นน้ำ : พอสบายใจแล้วก็กัดคนอื่นเขานะ รู้งี้ไม่ช่วยปลอบหรอก
เมษ : โอ๊ะๆ งอน จ้า คุณเพื่อน ขอประทานโทษค่ะ พอดีอิฉันหมั่นไส้แกกับสามีมากไปหน่อย ก็อยากมาเลิฟๆ ให้ฉันตาร้อนทำไม เชอะ!
ต้นน้ำ : ตัวเองก็มีคนมาจีบตั้งเยอะ ทำเป็นพูด
เมษ : ก็ไอ้ที่มามันมีดีๆ แบบแฟนแกซักคนมั้ยล่ะนังต้น! เฮ้อ... เอาเถอะ ฉันทำใจไว้ละ ฉันจะงามอย่างมีคุณค่า ไม่ลดศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อแลกกับการได้กอดผู้ชายชั่วครั้งชั่วคราวแล้วก็ต้องหาถังมารองน้ำตาตัวเองตอนพวกมันตีจาก
ต้นน้ำ : อื้อดีแล้ว
เมษ : ย่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะแก หายหัวมานานละ ต้องไปช่วยแม่ผัดข้าวขายแล้ว เย็นๆ แบบนี้ลูกค้ายิ่งเยอะๆ อยู่
ต้นน้ำ : อื้อ สู้ๆ นะเมษ
เมษ : ย่ะ ละฉันจะโทรมาแฮปปี้นิวเยียร์แกจากบนยอดดอยนะย๊ะ
ต้นน้ำ : อื้ม บาย
เมษ : บ๊ายบายจ้ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนพิเศษ # เด็กเลี้ยงแกะและสาวน้อยราศีเมษ
FOLLOW ME